Ik schrijf in reactie op uw redactionele commentaar betreffende de toegang tot de zorg voor onze lange-termijn zorgvoorzieningen (LTCF) en in het algemeen, die leden van het publiek die hebben beperkte toegang tot de zorg, zoals ouderen, mensen met een lage sociaal-economische status, allochtonen, mensen met een handicap en Aboriginals.
Persoonlijk wil ik uw opmerkingen en uw erkenning juichen dat een oneerlijkheid en slechte dienst bestaat als gevolg van de restricties en beperkingen die aan ons vak wat de beschikbaarheid van diensten beperken geplaatst. Ik schrijf u als praktiserend mondhygiënist en op een persoonlijk niveau, de dochter van een langdurige zorg woonachtig in een verpleeghuis. Ik ben getuige van de onbedoelde weglating van essentiële gezondheidsdiensten te weten mondverzorging, die op hun beurt hebben een aantal zeer kleinerende medische gevolgen zijn geweest.
We zitten in een zeer spannende tijd binnen ons vak van mondhygiëne, het toepassingsgebied van de die is uitgegroeid tot de totale gezondheidszorg in plaats van beperkende mondzorg of wat ik vaak termijn, wellness-based tandheelkunde. Hoewel de mondhygiëne koppeling met systemische ziekte vereniging gebleken en in sommige gevallen, een bi-directionele effect dan een oorzakelijke factor, we weten dat parodontitis en de afgifte van ontstekingsmediatoren zeker een extra last vormen voor ons immuunsysteem en zijn vermogen om te functioneren.
In onze voortdurende inspanningen om 'herdefiniëren' het gezicht van mondhygiëne, moeten we altijd proberen om de beste belangen van het publiek de eerste plaats en vooral buiten onze eigen individuele zoektocht naar controle en dit is inderdaad een van die initiatieven uit mededogen bevestigd. Ik ben enorm trots op ons vak en haar bijdrage aan de gezondheidszorg en nogmaals dank u voor niet alleen uw steun, maar ook het vergroten van het bewustzijn van een verzoek dat werd zeer over het hoofd gezien. Het is tijd om verder te gaan
Jo-Anne Jones, RDH
Docent & amp.; Consultant, Anita Jupp & amp; Company
Het rapport van de mondhygiënist's Association bevestigt wat we al weten: er is onvoldoende zorg in een aantal segmenten van onze samenleving. Om diverse redenen, waarvan sommige u hebt aangeraakt.
U verwijst naar "initiatieven" die de mondhygiënist zijn 'speerpunt' om te helpen bij het oplossen van deze problemen, maar je niet alleen die "initiatieven" te geven u doelt op.
Een van de initiatieven die de hygiëne naar voren heeft gebracht, is dat zelf-initiatie en particuliere praktijk door hygiënisten zal helpen bij het verlichten van de zorgen met betrekking tot de kosten van het verstrekken van adequate zorg en de toegankelijkheid kwesties voor deze onder- onderhouden en kwetsbare segmenten.
Een onlangs voltooide studie van twee jaar van de hygiënische diensten in Colorado (JADA Vol. 136, blz. 289) werpt een aantal interessante licht op deze claims. Hygiënisten hebben, voor bijna twee decennia, toestemming gekregen om een eigen praktijk te openen in die staat. Vandaag de dag, meer dan 2.700 hygiënisten oefenen in Colorado toch slechts 20 oefenen zonder toezicht van een tandarts. Van die 20, bijna alle praktijken in de welvarende of modaal inkomen instellingen. En de verwachting van lagere vergoedingen lijkt geen van beide te zijn uitgekomen.
Zijn onze Canadese hygiënisten veel anders dat hun Amerikaanse collega's? Zullen ze?
We hoorden dezelfde argumenten van de prothese therapeuten zo'n 25 jaar geleden. Hebben ze weg waar anderen niet hebben betreden? Hebben ze een minder dure dienst onderhouden?
We kennen allemaal de antwoorden op deze vragen. We weten allemaal dat, ongeacht initiatieven die bewonderenswaardige lijkt, zal de realiteit zijn dat degenen die het meest kwetsbaar zijn kwetsbaar blijft, en mensen in nood zal in nood blijven. Wat nodig is, is samenwerking van alle mondelinge zorgverleners en de overheid samenwerking om ervoor te zorgen dat er voldoende beloning bestaat voor het verlenen van zorg aan de genoemde segmenten. Alleen wanneer het kosteneffectief is en de beloning voldoende zal de dienst beschikbaar zijn. Altruïsme is niet de rekeningen te betalen.
Dr. Victor Kutcher, Stoney Creek, Ontario