Tandheelkundige gezondheid > Tandheelkunde > Mondverzorging > Hoe werkt tandvleesaandoeningen beginnen?

Hoe werkt tandvleesaandoeningen beginnen?

 

Onze monden zijn een paradijs voor bacteriën. Er zijn miljoenen bacteriën in de mond en de meeste hun huis in een kleverige witte substantie bekend als plaque. Deze bacteriën voeden met voedseldeeltjes links in onze mond en op zijn beurt vrijkomen zuur, dat vreet het tandglazuur wat leidt tot gaatjes. En dezelfde bacteriën produceren zwavelverbindingen die leiden tot slechte adem.

De enige manier om een ​​controle op de bacteriën in onze mond te houden is ervoor te zorgen dat we poetsen en flossen onze tanden minstens tweemaal per dag. Echter, er zijn velen van ons die niet poetsen en flossen correcte en wanneer dit gebeurt, de plaque in de mond verhardt en vormt tandsteen. Dit kan niet worden verwijderd door poetsen en flossen en heeft speciale gereedschappen te verwijderen die alleen verkrijgbaar met een tandarts zijn.

Naarmate de tijd verstrijkt en we hebben niet een bezoek aan een tandarts te krijgen het tandsteen verwijderd het aantal bacteriën bouwen tot gevaarlijke niveaus in het tandsteen. Deze bacteriën produceren giftige stoffen die irriteren en wakkeren het tandvlees, een aandoening die bekend staat als gingivitis. Dit is de eerste fase van tandvleesaandoeningen.

Als gingivitis niet wordt behandeld, zal het veranderen in periodontale ziekte, een aandoening waarbij de bacteriën en hun toxinen beginnen aanvallen het tandvlees, botten en ondersteunende structuren van de tanden. Wanneer dit gebeurt, krijgen de botten van de kaken beschadigd leiden tot uitvallen van de tanden.

U zult verrast zijn om te leren dat alleen bacteriën zijn niet verantwoordelijk voor schade veroorzaakt door parodontitis zijn. Zelfs ons immuunsysteem speelt een rol. Ons lichaam begint te bestrijden van de bacteriën door het vrijgeven van chemische stoffen genaamd cytokines en collagenasen. Deze chemische stoffen zijn ontworpen om te werken op korte termijn infecties. Echter, als de infectie is er lang, de chemische aanval begint het lichaam in plaats van de bacteriën en dit leidt tot verdere gom, bot- en weefselschade.