Dankzij de komst van de moderne technologie, heeft de methoden voor het meten van halitose uitgegroeid tot een heleboel meer veelbelovend, waardoor tandheelkundige professionals de middelen om de meest effectieve behandeling gebaseerd te bepalen op de persoon halitose toestand. Het gebruik van niet-geavanceerde methoden zoals het speeksel of lepel techniek al geruime tijd gebruikt, en wordt algemeen geaccepteerd door velen aan de standaard om de kwaliteit van iemands adem zijn.
Deze werkwijzen kunnen goed als je bent gewoon proberen om te bepalen of je adem zendt een kissable, sappige geur of een stank in staat is het vernietigen van de gehele ozonlaag, maar vast te pinnen de bron van de slechte geur met een betere nauwkeurigheid, alsmede het bepalen van het juiste verloop van de behandeling, de volgende moderne slechte adem testers kan niet kloppen. Maar net als alle andere producten van de moderne technologie, de volgende slechte adem testers zijn niet geheel zonder gebreken. Laten we eens kijken naar hen in detail.
1. Halimeter - Het is een bekend feit dat de grote meerderheid van slechte adem gevallen worden veroorzaakt door de aanwezigheid van bepaalde sulfiden in de mond, die worden aangeduid als vluchtige zwavelverbindingen. Een draagbare sulfide beeldscherm zogenaamde halimeter ontwikkeld ten behoeve van het meten zwavelgehalte ontlading in de mond en na te gaan in aanwezigheid van deze negatieve verbindingen.
Wat betreft klinische toepassingen echter, de halimeter vormt een grote nadeel dat de apparatuur niet erg effectief bij het registreren van een groot aantal algemene sulfides, produceren foutieve aflezingen als gevolg. Een ander nadeel van dit apparaat is dat het enigszins gevoelig voor bepaalde verbindingen zoals alcohol met name, waardoor het moeilijk maakt voor gebruikers om nauwkeurige resultaten leiden, tenzij onthouden van het drinken of gebruik op alcoholbasis mondproducten alvorens de test. Toch is de halimeter is nog steeds moeite waard dankzij de draagbaarheid, het gebruiksgemak, en de prijs die je niet zal kosten een ledemaat.
2. Gas Chromatography - Over het algemeen door velen beschouwd tandheelkundige professionals als de standaard voor het bepalen van de aanwezigheid van orale stank. Deze methode werkt door het meten van de niveaus van een groot aantal verbindingen die bestaan binnen iemands mond lucht, dus het geven van nauwkeurige lezing en testresultaten. Een draagbare versie van dit apparaat was niet in het bestaan eerder, maar het snelle tempo van onderzoek en technologische ontwikkeling, op ons heeft gebracht een draagbare gaschromatografie machine genaamd de "OralChroma".
Hoewel de bovenstaande slechte adem testers zijn uitstekend geschikt voor het testen van de aanwezigheid van halitose, de definitieve en meest nauwkeurige methode voor het kwantificeren van orale bacteriën die slechte adem veroorzaakt is door het uitvoeren van een microbiologische test om staafje monsters van de tong en tanden residu te analyseren.